می شناسمت ای دوست. تو را که خون اریایی داری. تویی که فرزند ایرانی .اری همان اقتدار کورش و داریوش . خون سیاوش و کمان ارش .نشان میهن پرستی ات در کلام است و در بازو .   کلامت پر از اقتدار کورش  بازوانت حکاکی شده نشان فروهر.  پیراهن تنت پرچم امریکا گاهی هم محض تنوع   انگلیس. اری ای دوست تو را میشناسم .وجودت عشق ایران است و میهن پرستی در ذهنت موج میزند.افکاری مملو از اقتدار و عشق ایران کهن. اما ای دوست میهن پرستی ات را که به تو اموخته؟؟؟  شاید در پیراهنت پیداست که اموزگار ذهن عاشقت کیست .ای دوست اموزگار مهربانت چگونه ذهنت را پرورانده؟در کلام اموزگارت جان را فدای خاک کهن کردن هم بود؟؟؟   یا گفته است ان که در راه جانان دست و پا داد     بی دست و پا بود؟ ای دوست کورش کبیر و داریوش عظیم مرد میخواهند.سرباز اریایی جان بر کف میخواهند.نه حکاکی روی بازو های پوشالی ات را . سربازانی که در راه تمدن ایران جان دادند عملشان برخواسته از اموزه های (به قول خودت) عربی بود .و مرام اریایی را رواج دادند.  حال ای دوست مرام اریایی از ان تو است؟؟ تویی که اموزگارت مرامش منفعت طلبیست؟؟ یا از ان کسی است که منفعتش را خرج خاک اریایی اش میکند؟؟

ای دوست گنه از جانب تو نیست اگر مجنونی . منفعت اموزگارت چنین بود.